De laatste twee weken

Weer tijd voor een update.

De rustdag in Kigoma was heerlijk, beetje aan een zwembad van een resort gelegen (lopen er gewoon zebra's in de tuin, bizar) en genoten van de prachtige zonsondergang aan lake Tanganyika. Wauw!
De volgende dag vliegen we naar Dar Es Salaam met een lange tussenstop en dan pakken we 's avonds het vliegtuig naar Lusaka in Zambia. Daar pakken we de volgende ochtend heel vroeg de bus naar Livingstone.
Het valt ons op dat iedereen goed engels spreek, ook de lokale bevolking in de wat minder toeristische gebieden. Iemand verteld ons dat de kinderen hier al vroeg engelse les op school krijgen, wat goed. Het maakt het reizen en het communiceren toch wel iets makkelijker.
We zijn in het begin van de middag al in Livingstone, dit stadje ligt ongeveer 10 km van de Victoria falls af. Ook al zijn we best moe van een niet hele comfortabele busreis (drie mensen op mini stoeltjes, Maart ingeklemd tussen de heupen van mij en een Afrikaanse vrouw), we pakken diezelfde dag nog een taxi naar de falls.
We lopen langs de reusachtige waterval, heel indrukwekkend al dat neerstortende water. Het droge seizoen is nu net afgelopen, dus het water is nu op zijn laagst. Ondanks dat, is de waterval reusachtig. Moet je nagaan als het water op zijn hoogst staat. Dat moet echt enorm zijn!
De volgende dag staat nog open met plannen, je kan rondom de waterval heel erg veel activiteiten doen: raften, bungeejumpen, wandelen, de grens over naar Zimbabwe om het andere gedeelte van de Victoria falls goed te kunnen zien. De grens van Zambia en Zimbabwe gaat namelijk precies door de waterval heen. Je kan ook over de falls vliegen en daar hadden we hele leuke verhalen over gehoord, dus we besluiten met een helikopter de Victoria falls van bovenaf te bekijken.
Het is werkelijk waar echt adembenemend mooi, je vliegt nog best hoog en zelfs dan is de waterval reusachtig. Zo indrukwekkend.
Na de helikoptervlucht gaan we naar het Royal Livingstone hotel, super luxe. Ook hier weer zebra's in de tuin en uitzicht op de rivier die een paar honderd meter verder naar beneden valt, de Victoria falls. Hier doen we een heerlijke high tea en zien we de zonsondergang, met spelende nijlpaarden in de rivier.

Vanaf Livingstone pakken we dan weer de bus terug naar Lusaka en vanaf Lusaka de bus naar Kapiri Mposhi, vanwaar we de Tazara trein terug naar Dar pakken. We hebben telefonisch een 2e klas coupe kunnen reserveren, alleen je weet nooit of die reservering goed is doorgekomen. We hadden eerder al een verhaal gehoord van een stel dat een 1e klas coupe had gereserveerd, maar op het station bleek er helemaal geen 1e klas coupe te zijn. Ik wil al heel lang deze treinreis van een paar dagen maken, dus ik was wel een beetje gespannen of alles wel goed was gegaan.
Bij aankomst bleek dat we geen 2e klas coupe hadden, maar een 1e klas coupe. Chill, dit is nog veel beter. Er was ons eerder verteld dat deze namelijk al vol was, dus vandaar dan maar de 2e klas coupe.
Dit was een hele mooie meevaller en om 16.00 uur vertrokken we, precies op tijd (ook al veel verhalen gehoord over elle lange vetragingen).
De trein gaat na ongeveer 1 dag de grens weer over naar Tanzania en dan dwars door het land naar Dar. We hebben er 2 dagen over gedaan en het was een toffe ervaring. Op de trein is een restaurantje en onze coupe was ook prima met vier bedden. Beneden zaten we veel te lezen, spelletjes te spelen of veel naar buiten te kijken en boven hadden we onze bedjes. Heel relaxt.
Je komt langs dorpjes met stenen huisjes of nog echte hutjes, veel zwaaiende kinderen en vrouwen die op stationnetjes eten en drinken op hun hoofd verkopen. Onderweg kopen we eten uit het raam om te proberen, veel kennen we niet. Soms is het lekker en soms heel vies. Maar wel grappig. Je krijgt dan ook een beetje contact met de mensen en dat is leuk.
Op de trein is geen douche en richting Dar begint de temperatuur te stijgen. De laatste dag zweten we ons kapot (we zitten stil) en zijn versuft van de warmte. Aangekomen pakken we een taxi naar een hotelletje (eindelijk een douche) en de volgende dag vliegen we naar Mafia eiland. Op het vliegveld van Dar staat er een mini vliegtuig ons op te wachten. Het is een vliegtuigje voor 6 personen: voorin de piloot en co piloot, dan komen wij en dan achterin op de stoelen onze tassen. Wauw een privé vlucht, heel leuk. Jammer genoeg is het maar een half uurtje vliegen, wel een heel tof half uurtje. Dat vliegt toch wel heel anders dan een groot vliegtuig of een helikopter. Iets hobbeliger, maar omdat je wat lager vliegt, zie je wel weer veel meer, plus je ziet ook wat de piloot doet.
Op Mafia eiland ( Mafia betekend, goede plek om te wonen) zitten we aan een heel mooi strandje met het guesthouse die ook een duikschool heeft. We maken in totaal 6 duiken, zo mooi! Het koraal is zo kleurrijk en er zijn zo ontzettend veel vissen. Kleine vissen, grote vissen met wel duizend verschillende kleuren. Het is een enorm aquarium, zo mooi. Een dag zwemmen we met walvishaaien. In de Filipijnen had ik ze al gezien en met ze gezwommen, maar daar worden ze gevoerd en is het dus niet helemaal natuurlijk. Hier zijn de walvishaaien er maar een bepaald deel van het jaar (vooral december) in verband met de stroming en voedsel. Het blijven indrukwekkende beesten, zo groot. Terwijl jij als een gek naast ze zwemt, hoeven zij bijna niet te bewegen om vooruit te komen. Ze zwemmen van boven naar beneden, als ze beneden zwemmen, zwem jij er boven en als ze wat meer naar boven komen, zwem je er naast. Soms zo dichtbij dat je de walvishaai aan zou kunnen raken. Je bent zo gefascineerd aan het kijken, dat Maart en ik niet door hadden dat er gegeven moment een andere walvishaai recht achter ons zwom. Oh shit, welke kant moeten we op? Want zoals ik al zij, je bent als een gek aan het flipperen, maar zij hoeven hun staart maar een keer een beetje te bewegen en ze zwemmen je zo voorbij. Ze zijn enorm, de grootste was ongeveer 8 meter denken we. En dat te bedenken dat er nog veel grotere walvishaaien bestaan, de grootste ooit gemeten is 20 meter.

Nu zitten we op Zanzibar, onze laatste dagen. De eerste nacht in Stonetown, een leuk stadje met veel leuke straatjes en winkeltjes, het voelt een beetje Europees aan. Heerlijk om door heen te dwalen. Hier zijn ook twee Nederlanders die we tijdens de safari hadden ontmoet, daar spreken we af en toe mee af.
Zij huren voor twee dagen een motor en dat brengt ons op het idee om een auto te huren voor een paar dagen. Het enige probleem is dat Maart en ik beide ons rijbewijs thuis hebben gelaten. Maar ja.. het blijft Afrika en een kopie is ook prima. We rijden naar de andere kant van het eiland, hier zijn we met oud en nieuw. Geen vuurwerk, maar wel een leuk feestje. Ook gaan we nog een ochtendje zeilen met een Afrikaans zeilbootje, snorkelen we wat en lopen we door een nationalpark met een mooi bos, zien we Red Colobus aapjes en verderop een mangrove bos.
We zijn al meerdere keren door de politie aangehouden, maar onze papieren zijn in orde en we hebben geen problemen.

Over twee dagen nemen Maart en ik afscheid en begint avontuur twee. Heel erg veel zin in!